8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ’NÜ KUTLAMIYORUM

8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ’nü kutlamıyorum;

Bu sabah kalktım ve bugünü kutlamamaya karar verdim. Zira ülkemde bu kadar kadın işkence, açlık, eziyet ve acı çekerken bizimki sadece özel bir gün kutlamasını geçmeyecekti. Zaten dünyada en sevdiğim kadını dün kaybettim. Annemin halası ama benim bir yanım kadın. Yaşasaydı kesinlikle bugün arar ve kadınlar günümüzü kutlardı. Sevgililer Günü’nde herkesten önce arar, o dünya tatlısı sesi ile sevgilim diye başlayan cümlesiyle içimi ısıtırdı. Bütün günüm gülücüklerle geçerdi. 85 yaşındaydı ve asla onu dip boyası çıkmış olarak görmedim. Kız kardeşimi ve beni ayrı sever kollardı, gittiğimiz yerlerden takı isterdi bizden. Kokoştu, bakımlıydı. Duaları bize yol gösterirdi. Hafta sonları bize kalmaya geldiğinde birlikte dua okurduk ve rahatlardık. Tüm sırlarımı ona anlatırdım, şimdi yanında götürdüğü sırlarımız. Kadın gibi kadındı. 1.84 boyu ve endamıyla çok güzel bir kadındı; ama kafası ne kadar çok çalışırsa vücudu o kadar onu terk ediyordu. Göğüs kanseri teşhisi konduğunda hastanedeki tavırları herkesi şaşırtmıştı, sanki biz hastaydık. Şimdi torununun düğünü için gittiği Almanya seyahatinde, vefat ediyordu. Gülerek uğurladığımız kadınımızı ağlayarak karşılıyoruz. İçim eziliyor, ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Şimdi burada otursa film izlesek, nefis ve çağdaş yorumlarıyla beni etkilese. Birlikte kız kıza kikirdesek. Sen şimdi ne yaptın, niye yaptın böyle, niye gittin?? Kız kardeşim Andaç’ın düğününde nasıl eğlendik, nasıl mutlu olduk. Nasıl süslüydün o gece, aşık olmalık. Sonra Antalya’ya birlikte döndük benim arabamla, yol boyunca nasıl tatlıydın. Sohbetin ve neşenle yol bitivermişti. Yiyerek, içerek, gülerek geçmişti yolculuğumuz. Şu an tüm anılar beynimde dans ediyor ve her anı beni daha çok ağlatıyor. Yaşamın bu kadar zorlaştığı bu günlerde samimi kişiliğinle daima kalbimde olacaksın. Ne yapıp ne edeceğiz ama birbirimizi hep hissedeceğiz. Senin renkli yanın benim seni hatırladığım yanın kalacak.

  Biz aslında sülale olarak bu hafta çok üzgünüz. Annemin amcasının torunu dünya güzeli henüz 22 yaşında olan Buse’yi kaybettik. Ben Buse’yi tanımadığım için üzgünüm şimdi. 22 sene neyi bahane edip görüşemediğimize yanıyorum. Birer gün arayla ölen sevdiklerimizi düşününce kadın ve anne olarak çok üzgünüm ben. Anne olmak, kadın olmak zor bu dünyada. İşte artık bundan böyle kadınlar gününü kutlamıyorum, zira hayatta en sevdiğim kadınlardan birini kaybettim.